Hrokastjórnmál Samfylkingarinnar

Dagur er upptekinn af því að tala um klækjastjórnmál annara, en virðist ekki átta sig á því að reyna að bola aðþrengdum borgarstjóra út úr pólitík til þess eins að fá pólitískt fjöllyndan varamann hans inn svo hægt sé að hrifsa til sín völd verður seint kallað annað en klækjapólitík.

Þetta viðurkenndi Dagur í gær, en frábiður sér að það sé nokkuð óeðlilegt við það.  Að kippa aflóga og útbrunninni Möggu Sverris inn á völlinn í skiptum fyrir Ólaf F. til þess eins að sæta lagi til að koma Sjálfstæðisflokki út í kuldann.  

Þetta mætti kalla hrokastjórnmál.  Sem eru einkennandi fyrir "valds"stíl Dags.  Hann er uppfullur af hroka og sjálfbirgingshætti og virðist, líkt og svo margir Samfylkingartittir, vera ófær um að skilja að fólk geti verið honum ósammála.

Inni á leikvelli borgarstjórnmálanna eru 5 lið, Sjálfstæðisflokkur, Samfylking, Framsókn, Vinstri-Grænir, og Ólafur F.  Margrét Sverris er eins og strípalingurinn sem æðir inn á völlinn í athyglissýki en enginn bauð henni að spila með (enda nýkjörinn varaformaður í allt öðrum stjórnmálaflokki).  

Leikmenn Sjálfstæðisflokks vita að þarna eru 5 lið og menn mynda með sér bandalög um málefni og hugsjónir.  Leikmaður Samfylkingarinnar, Dagur B. Eggertsson, sér bara 2 lið á vellinum.  Sjálfstæðisflokkinn sem verður fyrir alla muni að klekkja á og má alls ekki ganga í bandalag með, og svo alla hina leikmennina, og Dagur hefur skipað sjálfan sig sem fyrirliða, þjálfara, og framkvæmdarstjóra þeirra allra.  

Hrokastjórnmál Dags birtast í því að hann skiptir stjórnmálum borgarinnar í 2 hópa, Sjálfstæðismenn og alla hina.  Og allir hinir eiga að lúta stjórn Dags, að hans eigin mati, og ef menn ekki dansa eftir hans höfði þá mætir hann í fjölmiðla og talar um (í löngu og litríku leiðindamáli) hversu fáránlegt það sé að menn skuli hlaupast svona undan merkjum.  Þeir sem ekki hlýða Degi hljóta þá að vera bara Sjálfstæðismenn.

Dagur er meistari klækjastjórnmálanna, og hann er einnig konungur hrokastjórnmálanna.  Hann kemur trekk í trekk fram í fjölmiðla og talar um að minnihlutinn hugsi svona og svona, og minnihlutinn hafi hinar og þessar skoðanir.  Þegar í raun og sann eru það bara Dagur og Svandís sem hafa slíkar skoðanir og enginn annar er spurður.  Degi finnst líklegast að öllum öðrum sem tilheyra minnihlutanum eigi bara að finnast það sama og honum sjálfum í öllum málum.

Dagur mætti alveg átta sig á því að hann er oddviti eins flokks, ekki allra flokka annara en Sjálfstæðisflokks.  Og ef hann heldur að hann hafi umboð til að ráðskast með fulltrúa annara flokka bara af því að hann hefur einhverja stórskekkta ímynd um eigið mikilvægi í stjórnmálum, þá verður ferill hans ekki langur.  Sem eftir á að hyggja væri líklegast farsælast fyrir stjórnmál í borginni, því við þurfum ekki á klækjastjórnmálum Dags að halda, ekki frekar en hrokastjórnmálum hans. 

Bitruvirkjun á kortið á ný?